อินเดีย: ความหลากหลายทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์และศาสนา

ทัชมาฮาล (Taj Mahal) คือหนึ่งในสิ่งมหัศจรรย์ของโลก และเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงที่สุดในอินเดีย ตั้งอยู่ในเมืองอักครา รัฐอุตตรประเทศ ทัชมาฮาลสร้างขึ้นโดยจักรพรรดิมูฮัมมัด อาณา (Shah Jahan) เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่ภรรยาของเขาคือ มุมตาซ มาฮัล (Mumtaz Mahal) ผู้ที่เสียชีวิตระหว่างการคลอดบุตรในปี 1631

ทัชมาฮาลเป็นสุสานหินอ่อนสีขาวที่มีการตกแต่งด้วยหินอ่อนที่สลักลวดลายและอัญมณีต่างๆ สถาปัตยกรรมของทัชมาฮาลสะท้อนถึงการผสมผสานระหว่างสไตล์เปอร์เซีย, อินเดีย, ออตโตมัน, และมุสลิม มันถูกออกแบบให้อยู่ในสวนที่มีน้ำพุและสระน้ำซึ่งสะท้อนภาพของตัวอาคาร ช่วยเพิ่มความงามและความสงบ

ทัชมาฮาลมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมและได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกจากองค์การยูเนสโกในปี 1983 นอกจากนี้ ทัชมาฮาลยังถือเป็นสัญลักษณ์แห่งความรักอมตะและเป็นจุดหมายปลายทางที่มีนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกเดินทางมาเยือนตลอดทั้งปี

วัดคาชิวิศวนาถ (Kashi Vishwanath Temple) ตั้งอยู่ในเมือง วารานสี รัฐอุตตรประเทศ ประเทศอินเดีย เป็นหนึ่งในวัดที่สำคัญและมีชื่อเสียงที่สุดในศาสนาฮินดู โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่นับถือศาสนาฮินดู วัดนี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งใน 12 เจดีย์ศักดิ์สิทธิ์ (Jyotirlinga)  ซึ่งเป็นที่ตั้งของพระศิวะในรูปแบบของแสงสว่าง

วัดคาชิวิศวนาถมีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 3,000 ปี และเชื่อว่าเป็นสถานที่ที่พระศิวะได้ประทับอยู่ในเมืองคาชี (ปัจจุบันคือวารานสี) ซึ่งเป็นเมืองที่ถือว่าเป็นศูนย์กลางทางศาสนาและจิตวิญญาณของชาวฮินดู วัดตั้งอยู่ริมฝั่งของแม่น้ำคงคา ซึ่งเป็นแม่น้ำที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับชาวฮินดู การไปเยือนวัดนี้ถือเป็นการทำบุญและการอธิษฐานขอพรจากพระศิวะ

โครงสร้างของวัดคาชิวิศวนาถมีความงดงามและเต็มไปด้วยศิลปะการแกะสลักหินจากโบราณ ตลอดจนสถาปัตยกรรมที่สะท้อนถึงความเชื่อและวัฒนธรรมฮินดู ภายในวัดมีการบูชาพระศิวะและมีพิธีกรรมต่างๆ ที่มีความสำคัญทางศาสนา

เมืองวารานสีถือเป็นสถานที่สำคัญสำหรับการทำพิธีเผาศพและการล้างบาป เนื่องจากเชื่อกันว่าการล้างบาปในแม่น้ำคงคาที่นี่จะช่วยให้จิตวิญญาณได้ไปสู่การหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด (มุคติ) 

การเยือนวัดคาชิวิศวนาถจึงไม่เพียงแค่การไปสัมผัสประวัติศาสตร์และศิลปะ แต่ยังเป็นประสบการณ์ทางจิตวิญญาณที่สำคัญสำหรับนักท่องเที่ยวและผู้มีความเชื่อทางศาสนาฮินดู

พระราชวังอัมเบอร์สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 16 โดย **พระเจ้ามันซิงห์ (Maharaja Man Singh I)** ซึ่งเป็นข้าหลวงของจักรพรรดิอัคบาร์แห่งราชวงศ์มุกัล สถาปัตยกรรมของพระราชวังผสมผสานระหว่างสไตล์ของ มุกัล และ ราชาสถาน ซึ่งสะท้อนถึงวัฒนธรรมและศิลปะการก่อสร้างในยุคนั้น

คุณลักษณะเด่นของพระราชวังอัมเบอร์:

1. ภายในพระราชวัง:

   - พระราชวังมีห้องต่างๆ ที่ตกแต่งด้วยภาพวาดและลวดลายสวยงาม เช่น **Sheesh Mahal** หรือ “ห้องกระจก” ซึ่งมีการตกแต่งด้วยกระจกที่สะท้อนแสงสร้างความงดงามและแสงระยิบระยับ

   - Diwan-i-Aam (ห้องรับรองสำหรับประชาชน) และ Diwan-i-Khas (ห้องรับรองสำหรับแขกสำคัญ) เป็นสถานที่ที่ใช้ในการพบปะและบริหารราชการ

   - ห้องต่างๆ ในพระราชวังยังมีการออกแบบอย่างหรูหราและวิจิตร โดยใช้วัสดุหินอ่อนและไม้ประดับ

2. สถาปัตยกรรม:

   - สถาปัตยกรรมของพระราชวังประกอบด้วยกำแพงเมืองที่แข็งแกร่งและป้อมปราการที่สวยงาม พร้อมประตูทางเข้าหลายแห่ง

   - พระราชวังตั้งอยู่บนเนินเขาซึ่งทำให้มองเห็นวิวทิวทัศน์ของเมืองและทะเลสาบด้านล่างอย่างชัดเจน

3. การเดินทางไปยังพระราชวัง:

   - นักท่องเที่ยวสามารถเดินทางไปยังพระราชวังได้โดยการขึ้นรถยนต์, ช้าง หรือแม้กระทั่งเดินขึ้นบันไดที่มีทิวทัศน์สวยงาม

   - ภายในพระราชวังมีการจัดแสดงพิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของราชวงศ์มุกัลและราชาสถาน

 ความสำคัญทางประวัติศาสตร์:

พระราชวังอัมเบอร์ไม่เพียงแต่เป็นสถานที่ที่ใช้ในการอยู่อาศัยของราชวงศ์ แต่ยังเป็นสัญลักษณ์ของความยิ่งใหญ่และความเจริญรุ่งเรืองของราชวงศ์มุกัลและราชาสถานในยุคโบราณ นอกจากนี้ยังถือเป็นจุดท่องเที่ยวที่สำคัญที่นักท่องเที่ยวจากทั่วโลกมาชื่นชมความงามของสถาปัตยกรรมและวิวทิวทัศน์ที่น่าประทับใจ

พระราชวังอัมเบอร์ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมในปี 2013 และถือเป็นหนึ่งในแหล่งท่องเที่ยวที่ต้องไปเยือนในเมืองจัยปูร์

คีร์ติการ์ (Qutub Minar) เป็นหอคอยที่สูงที่สุดในอินเดียและเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ที่สำคัญที่สุดของเมือง นิวเดลี. หอคอยแห่งนี้มีความสูง 72.5 เมตร (237 ฟุต) และตั้งอยู่ในเขต คูตูบ (Qutub) ของนิวเดลี ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม

ประวัติและการสร้าง:

คีร์ติการ์สร้างขึ้นในปี 1193 โดย คุตบุดดิน ไอบาท (Qutb-ud-Din Aibak) ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งราชวงศ์ เดลีสุลต่าน (Delhi Sultanate)  หอคอยแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองการเข้ามาของอิสลามในอินเดีย และเป็นเครื่องหมายของการยอมรับอำนาจของสุลต่านในเวลานั้น นอกจากนี้ยังถูกสร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นมิเนียหรือหอสำหรับการประกาศเสียงศาสนาอิสลามจากหอคอย

 ลักษณะสถาปัตยกรรม:

1. การออกแบบ:

   - คีร์ติการ์มีการออกแบบที่มีลักษณะคล้ายกับหอคอยที่ใช้ในการประกาศในสมัยอิสลาม ซึ่งมีลักษณะเป็นทรงกระบอกแคบและสูง มีบันไดภายในที่นักท่องเที่ยวสามารถเดินขึ้นไปยังจุดสูงสุดของหอคอยเพื่อชมวิวทิวทัศน์ของเมืองเดลี

   - หอคอยนี้มีการตกแต่งด้วยลวดลายสถาปัตยกรรมแบบอิสลามที่สวยงาม และมีการแกะสลักด้วยลวดลายที่ซับซ้อน รวมถึงการใช้แผ่นหินแดงและหินทรายในการก่อสร้าง

2. ฐานหอคอย:

   - บริเวณฐานของหอคอยมีการสร้างมุขยื่นออกมาเป็นโครงสร้างที่ใช้ในการสวดมนต์หรือประกาศต่างๆ และมีการตกแต่งด้วยการแกะสลักและจารึกคำสอนจากคัมภีร์อิสลาม

3. ความสำคัญทางประวัติศาสตร์:

   - คีร์ติการ์ไม่เพียงแต่เป็นหอคอยที่สวยงาม แต่ยังมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ เป็นสัญลักษณ์ของการเข้ามาของอิสลามในอินเดีย และการยอมรับในอำนาจของสุลต่าน

   - นอกจากนี้ยังมี พิพิธภัณฑ์คูตูบ ที่ตั้งอยู่ใกล้กับหอคอยซึ่งจัดแสดงเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของพื้นที่และการสร้างหอคอย

 ความสำคัญในปัจจุบัน:

คีร์ติการ์ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกของยูเนสโกในปี 1993 เนื่องจากมีความสำคัญทางสถาปัตยกรรมและประวัติศาสตร์ ซึ่งเป็นที่นิยมทั้งสำหรับนักท่องเที่ยวและนักวิจัยที่สนใจในประวัติศาสตร์ของอินเดียและอิสลาม การเยือนคีร์ติการ์จึงเป็นโอกาสที่ดีในการเรียนรู้เกี่ยวกับอารยธรรมอินเดียและการผสมผสานระหว่างอิสลามและวัฒนธรรมท้องถิ่นในสมัยโบราณ